آزادی، آری ... اما نه بدون اندیشه
آزادی، آری ... اما نه بدون آگاهی
استقلال، آری ... اما نه همراه با رخوت
دموکراسی، آری ... اما نه بدون رهبری یک گروه نخبه
ایرانی آباد و آزاد، امید همواره ی ما
ملتی سر افراز و متمدن، آرزوی دیرینه ی ما
.......................
آخی حرفای خوب چقدر قشنگن، هر چند که هنوز شب بی ستاره و بی ماه چتری گسترانده به وسعت همه ی آسمان، آه
......................
 رفتن کورکورانه را اما چاره ی کار نیست، چراغ بیاورای دوست که راه تاریک است و سخت جانکاه 
......................
آیا فکر کرده ایم که چقدر از جزییات یک جامعه ی دموکراتیک اطلاع داریم؟ آیا آمادگی این رو داریم که در شرایطی زندگی کنیم که به ایده های متفاوت هم احترام بگذاریم؟ آیا میزان تحمل خودمون رو اونقدر بالا می بینیم که در یک جامعه ی آزاد در چارچوب استانداردهای فرهنگ خودمون و نیز همگام با زمان زندگی کنیم؟
.............................

 اینو هم حتمن بخونین