می خواستم درباره ی یه موضوعی بنویسم امروز که... ترجیح می دم بعدن این کار رو بکنم... چرا من همه اش حس می کنم از دو هفته ای که بلاگ اسکای قول داده بود که وضعیت وبلاگ ها درست بشه خیلی گذشته و هنوز خبری نیست؟!؟! البته برای ماها که همواره عادت به نداشتن ها (از انواع مختلف) داشته ایم و این گفته ی "نیاز مادر اختراع است" رو آویزه ی گوشمون کردیم, نداشتنِ کامنت خیلی هم برامون سخت نیست. گرچه من حس می کنم ارتباطی که قبلن بود دیگه نیست و یه جورایی انگار همه پراکنده و یا دلسرد شده اند... سیاهِ روشنِ عزیز که هنوز دلگرمه و پرامید، راه جالبی داره و با این نوع نداشتن ها حسابی قانعه...که قابل احترامه!

 بودن که صاحب ب مثل بودن در پرشین بلاگ  هم هست و می تونه مطالبشو در پرشین بلاگ بذاره هنوز گاهی بلاگ اسکای خودشو آپدیت می کنه و مثل من هم کامنتشو راه انداخته... و من هم این *قطعه ی گمشده* رو از اون گرفتم گذاشتم این کنار !

فقط چند دقیقه نمی نویسه...

بی سنگر نیست

جمهوری خواهی به راهی داره می ره که فکر کنم باید خیلی مراقب باشه

پرومته که البته در پرشین بلاگه به فکر هجرته به چهار سوی زیستن!!!

من و انقلاب 57 : دوست من, نمی خواستم به برادرت تیکه بندازم ... اما این جریانات انقلاب ما باور کن مثل یه رویاست

بدون شرح: از شاملوی خوب نوشته ... یادش همیشه گرامی باد.

آدیاباتیک: موافقم که مساله ی تحصیل در ایران و بازار کار و نیز جنسیت قشر تحصیلکرده ی فردا یه مشکل عظیم شده... عدم تعادل و توازن در همه چیز ما هست... "چقدر همه چیزمان به همه چیزمان می آید."(ناصرالدین شاه)

کولی تنها از 11 مرداد و چک نویس از 13 مرداد به روز نکرده اند

کودک فهیم : انگار با من قهره

خودنویس: کسی می دونه چرا وبلاگش دیگه باز نمیشه؟؟!!