persian persian.....YAY !!!

زندگی ای زندگی، ای همه افسردگی،

تویی کابوس من،

آمده به خوابم...

...

... ای آسمان، ای تمام کهکشان

سیرم از زندگی

از این بیهودگی...

*****

بگردم دور شهر

زنم چنگی به چنگ تار مویم

...

بخونم من به آهنگ دل خویش

دل پیر و جوون را من کنم ریش

...

یادی از گوگوش و افسانه ی فراموش نشدنی صدا ی جاودانه اش و ترانه هاش!

می خوام فارسی بنویسم...

نتیجه ی دیدن یه دوست ایرونی و صحبت به زبون فارسی برای تقریبن سه چهار ساعته... اما خودمونیم من بعد از یکی دو ساعت بدجوری نفس کم آورده بودم. انگار که می خوای به زبونی که تازه یاد گرفتی حرف بزنی و بعد از مدتی نه چندان کوتاه انرژی ات تموم می شه، دقیقن همون حالت رو داشتم... بعد به دوستم گفتم انگلیسی پروندنای منو ببخشه که دیگه کم آوردم... بیچاره خندید و گفت:  فکر کنم الآن اونقدر خسته شدی که احتیاج داری یه ساعتی بخوابی!!!!!

حالا دیگه نمی دونم واقعن در موردم چی فکر می کرد!!!

ولی هیچوقت فکرشو نمی کردم که زبون مادری خودمو این مدلی یادم بره. یا بهتره بگم که سختم باشه که حرف بزنم... بابا من چمه؟ چرا این شکلی شدم؟ همه می گفتن تو از اونایی نیستی که بری غرب تغییر کنی و دیگه نشه شناختت. اما راستش فکر کنم خیلی خیلی عوض شدم... نمی دونم چه شکلی شدم اما همون نیستم که بودم... البته من همیشه از تغییر خوشم میاد... آدم بدون تغییر مثل یه مردابه، و من از مردابی شدن می ترسم. می خوام آبی باشم و نه مردابی!!!

اما  اگه همین مدلی برگردم ایران مطمئنم مادر و پدرم هم منو نشناسن!!!!! وای وای وای...

*

اینی که بالا نوشتم مال تقریبن یه هفته پیشه ، دیروز هم یه ایرانی (بگذریم که حالا چقدر ملاقات با این آقاهه ی ایرانی مسخره و عجیب بود!!) بهم می گفت: " تو مثل کازینای من که تو امریکا هستن و اصلن ایران رو ندیدن، فارسی رو با لهجه حرف می زنی!" این یکی دیگه برام خیلی سنگین بود!!! بابا من زبان فارسی را پاس می دارم... نه پارس می دارم...اوا این دوتا چقدر شبیه شدنااااا.

مثل اینکه من این روزا حالم یه کم خوبه و یا دارم رو دنده ی بی خیالی سراشیبی رو خلاص می رم، چطوره؟ خوشتون میاد؟!؟
the second part of the above happened a week ago too!!!!

i saw The Circle, a movie by Jafar Panahi for the first time last night, it was really brave, bold and more realistic, way more realistic than TWo Women by Tahmine Milani (since both revolve around women and their misery of being a woman in countries like Iran)... the worst scene, though, was the part that the little girl was sobbing for her mom who had just abandoned her on the street with this hope that a good family would take her and raise her,aaaahhhh...it was a good movie, depicting the bitter truth, with no melodramatic story. you can read more about it here
  aniiiiiiitttta

Iran and Iraq (and probably Syria and Palestine or even Isreal) were not even in the catogry of Dangerous Destinations of fullpassport !!! although Iran is in the Middle East; and ... there is a photo of Bam before the quake, ah...!!

but notice how Croatia and on top of that Turkey are in the category of True Relaxation !!!

thanks to eyeranian for introducing it anyway.
aniiiiita (cheghadr in post rangi mangi o linky shod!!!! )

haven’t seen a punk or a “trying-to-be-a-punk”

wearing a scarf*

tight round her poor head and her black hair!!!

oh…this world is turning into an abyss

of no-name,

an amalgam of

sorrowful

pitiable

picture

of dead souls

living or pretending

to live!!!!!!!        aniiiiiiiitttttta... July-05-04

* I saw this poor girl in metro (on above date) with 2 more girls looking and wearing like punks, she was covering her hair in a scarf tight like some arabs though, but the rest of her outfit was like punks and she had her make-up somewhat like them as well!!!
><><><>
and chashm i will be more hopeful and less sad. merci az hamatoun. rasti man farsi neveshtam chand rooz pish amma al'an hamraham nist ke inja psotesh konam. next time!!

i’ve kept telling myself i’m strong/ i’ve tried to resist many temptations/ i’ve tried to be reasonable/ kept trying to strengthen my morale/ more and more/ in order to feel lighter

and/ l i g h t e r,/ yet/ strong.

and now…!?
i feel the heaviest
and
the weakest.
have i been doing it beyond the capacity of all my strength?/ where or when was the limitation?/ i dunno.
wish i knew how farther than this i can go though
before i break into
p    i    e    c    e    s.
…

maybe what i found in myself as strength/ was an illusion/ like every single damn thing

in this/ v eeeeee rrrrrrr y/ boring/ world.                            
 

OQOQOQOQOQOQOQO

sorry that I’m so negative and pessimistic, i know i had promised myself.

yes, i still keep promising myself, after each time that i let my tears wash my blue pillow.

it’s damn hard to be hopeful, though.

i dunno what a geek on earth invented this word: hope!? aniiiiiiiiiiiiiiiita

if love is meant to complete a human’s life

i live a half life now!

***
don’t try to tell me how to live

i know it all

i just don’t know how to die!
***

i’m tired of living,

is there anything else

i can do?!

***

time is

too heavy!!
***
i had never thought of being a bear, just i didn't want to be a human, whatever, not a human though, not this way, and Brother Bear was so close to what i always had in my damn head. i loved it. ainp